Η ανατομία
Το πτερύγιο του αυτιού αποτελείται από χόνδρο και δέρμα και έχει τα ακόλουθα μέρη, όπως:
- Έλικας
- Ανθέλικας
- Λοβός
- Κόγχη
- Τράγος
Οι τεχνικές
Η ωτοπλαστική περιλαμβάνει διάφορες τεχνικές για την αλλαγή του σχήματος, την αλλαγή του μεγέθους ή την επανατοποθέτηση των αυτιών, με στόχο την αντιμετώπιση αισθητικών ζητημάτων.
1. Ωτοπλαστική για πεταχτά αυτιά (αφεστώτα ώτα)
Είναι ο πιο διαδεδομένος τύπος ωτοπλαστικής και χρησιμοποιείται για τη διόρθωση των αυτιών που προεξέχουν. Κατά τη διαδικασία, ο χειρουργός κάνει μια τομή πίσω από το αυτί για να αποκαλύψει τον ωτικό χόνδρο. Στη συνέχεια, ο χόνδρος αναδιαμορφώνεται για να επανατοποθετηθεί το αυτί πιο κοντά στο κεφάλι.
2. Μειωτική αυτιών (Μακρωτία)
Η μειωτική ωτοπλαστική έχει ως στόχο τη μείωση του μεγέθους των αυτιών όταν αυτά είναι μακρύτερα ή και πλατύτερα από τον μέσο όρο, μια κατάσταση που ονομάζεται μακρωτία. Κατά τη διαδικασία, ο χειρουργός αφαιρεί δέρμα και χόνδρο από τον έλικα και το πίσω μέρος του αυτιού για να συρρικνώσει το συνολικό του μέγεθος. Στη συνέχεια, οι υπόλοιπες δομές σμιλεύονται και επανατοποθετούνται, προκειμένου τα αυτιά να έλθουν σε αρμονία με τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του προσώπου.
3. Αυξητική αυτιών (Μικρωτία)
Η αυξητική ωτοπλαστική είναι μια χειρουργική επέμβαση που έχει ως στόχο την ανακατασκευή ενός αυτιού, όταν αυτό είναι υπανάπτυκτο ή ανύπαρκτο, μια κατάσταση που ονομάζεται μικρωτία. Κατά τη διαδικασία, ο χειρουργός λαμβάνει μόσχευμα χόνδρου, συνήθως από τα πλευρά του ασθενούς, για να κατασκευάσει ένα νέο αυτί. Πιθανόν να χρειαστούν περισσότερες από μία χειρουργικές επεμβάσεις για να ολοκληρωθεί, έως ότου δημιουργηθεί ένα αυτί που να είναι σε αρμονία με το μέγεθος και το σχήμα του άλλου αυτιού και να τοποθετηθεί φυσικά στην κεφαλή.
4. Αποκατάσταση λοβού
Αυτή η τεχνική αντιμετωπίζει προβλήματα με τους λοβούς των αυτιών, όπως σκισίματα από σκουλαρίκια, τραυματισμό, διάταση ή υπερτροφία του λοβού. Ο χειρουργός αφαιρεί με τομές τους περιττούς ιστούς και στη συνέχεια χρησιμοποιεί ράμματα για να επανασυνδέσει τους ιστούς και να δώσει ένα νέο σχήμα στον λοβό.
5. Ασυμμετρία, τραυματισμοί
Ο χειρουργός χρησιμοποιεί εξειδικευμένες τεχνικές προσαρμοσμένες στη συγκεκριμένη φύση της παραμόρφωσης, που μπορεί να σχετίζεται με έλλειψη χόνδρου, παραμορφωμένες δομές, ασυμμετρία ή άλλες εκ γενετής δυσμορφίες. Αυτές οι πιο περίπλοκες καταστάσεις μπορεί να απαιτούν μεταμόσχευση χόνδρου, αναδόμηση ιστών ή συνδυασμό προσεγγίσεων για την επίτευξη του τελικού αποτελέσματος.Η ωτοπλαστική στην παιδική ηλικία
H ωτοπλαστική στην παιδική ηλικία
Η ωτοπλαστική μπορεί να πραγματοποιηθεί σε οποιαδήποτε ηλικία από τη στιγμή που τα αυτιά έχουν αναπτυχθεί πλήρως. Αυτό συμβαίνει συνήθως στην ηλικία των 5 - 6 ετών όπου το 85% - 90% της ανάπτυξης των αυτιών έχει ολοκληρωθεί, γεγονός που επιτρέπει στα μικρά παιδιά να κάνουν την επέμβαση εφόσον κριθεί απαραίτητο.
Ένα από τα πλεονεκτήματα της ωτοπλαστικής σε νεαρή ηλικία είναι ότι ο χόνδρος είναι εξαιρετικά εύκαμπτος, επιτρέποντας μεγαλύτερη ευκολία στη διαμόρφωση του αυτιού. Επιπλέον, η επέμβαση σε νεαρή ηλικία μπορεί να αποτρέψει πιθανή ψυχολογική δυσφορία από πειράγματα ή μπούλινγκ που σχετίζονται με πεταχτά ή κακοσχηματισμένα αυτιά.
Συνήθως, η ωτοπλαστική πραγματοποιείται σε παιδιά ηλικίας μεταξύ 6 και 14 ετών. Η επέμβαση συστήνεται σε όσο το δυνατόν νεότερη ηλικία, καθώς το παιδί είναι πιθανό να αναρρώσει πιο γρήγορα και να απολαύσει τα αποτελέσματα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, αποφεύγοντας τις ψυχολογικές επιπτώσεις από τα κακεντρεχή σχόλια των συμμαθητών του στο σχολείο.